giovedì, Marzo 28, 2024

Dàrder

I cor, i cor
i dàrder en de na frèsa mai finida,
frèce negre a scrièr, aleghèr,
‘n del celest de la sera che l’è dré a nà.
I siga, i canta
i dàrder’n del löster del sò neghèr;
frèce de n’arc oramai sotràt,
ma de na cursa mai desmentegada.
I scapa i dàrder
frissus,’n de n’ acqua che la fàl föm
i se scond sota la gronda del casal;
i scapa del dalfinà del temporal.
El ciel dei dàrder
el cambia amó de culùr;
entant, dedré ai moncc de là,
i nigoi che bruntula, i va vià.
I dàrder dela me stagiù
i taca amó a vulà sura i cópp,
sol sec del teré, sö l’istà,
sö i melghècc del furmintù.
I è nacc drè a n’ös:
i dàrder, la zuentù, le straènt,
saràcc’n del gran solér del temp:
scundìcc sul per tignìi a ment.

Nessun Tag Trovato
Articoli Correlati

LASCIA UN COMMENTO

Per favore inserisci il tuo commento!
Per favore inserisci il tuo nome qui

Dello stesso argomento

Gnà ‘n fil de vent

Fòja

Piuisnì

Pomagrà

- Advertisment -

Ultime notizie

Ultimi Video