Da zuen patìe malincunìe perché la me passiù l’era de scriver poesie ma me mancàa l’ispirasiù.
Adès co i cavèi bianc e de la vita me vante de in pröàde tante, adès, quand che me monta ‘l dèstro e sérche carta e pèna per fisà l’estro, èco che sübit me bat el cör me vè n’ecitasiù me bat el cör me ciàpa l’emussiù fin che me sente vöt e po’ me blòche töt…
