Da zuen
patìe malincunìe
perché la me passiù
l’era de scriver poesie
ma me mancàa l’ispirasiù.
Adès co i cavèi bianc
e de la vita me vante
de in pröàde tante,
adès,
quand che me monta ‘l dèstro
e sérche carta e pèna
per fisà l’estro,
èco che sübit
me bat el cör
me vè n’ecitasiù
me bat el cör
me ciàpa l’emussiù
fin che me sente vöt
e po’ me blòche töt…
