venerdì, Marzo 29, 2024

G’ho vist un vècio

G’ho vist un vècio,
un dé,
chèl pasàa
sö la rìa del lac.
Él ghia sö’n gichè
mendàt
dàanti e pò de dré
e du scarpù’n di pè
co le broche föra de la tomera,
che i parìa dò boche ödade.
L’era na giurnada longa,
longa fis;
en po gh’eràl sul
èn po gh’era l’ombra,
e lü,
de na gaiòfa desfödrada,
el gà tirat föràn panèt
staradis
èl se la sgagnàa
entant chèl nàa.
Èl nàa,
sö la rìa del lac.
De süra,
de dré al ciél chèl la mesiàa,
gh’è vignit sö’l vent
èl sè ngrimìt èl lac,
le onde le sciomàa
spacade de le prede de la rìa;
e ste vècio el nàa,
el nàa istès.
Gh’è riàt n’ondada,
e la gh’è nada adòs,
la l’à bagnat sö töt,
ma lü’l nàa…
el nàa istès.
El nàa dré a na spéra de sùl
e a giöna de ombra,
e a la fì l’è vignìt föra söt!
Èl nàa, èl nàa;
ma chi èl pò chèl vècio?
I m’à dit che l’eràl temp,
èl temp chèl pasàa.

Nessun Tag Trovato
Articoli Correlati

LASCIA UN COMMENTO

Per favore inserisci il tuo commento!
Per favore inserisci il tuo nome qui

Dello stesso argomento

Gnà ‘n fil de vent

Fòja

Dàrder

Piuisnì

- Advertisment -

Ultime notizie

Ultimi Video